Wednesday, February 28, 2007

Marokko 22 en 23 september. Dag 29/30.






Na de rustdag in Fès fietsen we richting Midden-Atlas. We klimmen naar zo'n 1700 meter en komen daarna op een vruchtbare hoogvlakte waar o.a. aardappels, uien, sinaasappels en maïs geteeld worden. We mogen kamperen op een braak liggend stuk land van een landbouwer. Het is die nacht koud en we trekken extra kleding aan.
Foto 4. De vriendelijke boer schenkt thee zwierig in de glazen. De fietsers zijn al vertrokken naar Col du Zad(2178m.)Zie foto 2.
In Midelt arriveren we bij een camping. Naast de ingang is een winkeltje waar fossielen en mineralen verkocht worden. Ik stop en word direct aangeklampt door de jonge verkoper. Ik beloof terug te komen. Hij zal de winkel speciaal voor ons open houden. Als ik naar het washok loop zie ik hem wenken bij de toegangspoort. Ik doe alsof ik niets zie en loop verder. De douche is zelfs warm. Komt goed uit want ook hier is het koud en winderig.
Als ik kamp gemaakt heb wordt het tijd om mijn belofte na te komen. In het winkeltje worden we uiteraard hartelijk ontvangen. De jongen(Afrikaans uiterlijk) offreert thee en doet zijn best ons iets aan te smeren. Ik leg hem uit dat we geen grote zware dingen kunnen meenemen. Mijn oog valt op een in zwart kalksteen gevat fossiel (foto 1.) met hanteerbare afmetingen en koop het. Later blijkt dat het fossiel een ORTHOCERAS is. Het diertje heeft zo'n 450 miljoen jaar geleden in zee geleefd. Het is het uitwendige skelet van een inktvis-achtige. Door de Alpiene-gebergtevorming is de bodem van de voormalige ondiepe zee omhoog gestuwd, waardoor o.a. het Atlas-gebergte is ontstaan.

Monday, February 26, 2007

Dammen -Gemiste zetjes.


Die dammers die "Het damspel" van februari 2007 grondig doorgenomen hebben, moeten de verborgen combinatie in de diagramstand kunnen vinden. De stand kwam voor in mijn partij tegen H.J.Jacobson, 25-1-2003 RDG/DIO-Rinsumageest. Ik heb in de tijdnoodfase 32. 49-43 gespeeld, waarop Jacobson ...8-12? liet volgen. Hoe kon zwart opslag winnen? Om de schaarse lezer nog een beetje op weg te helpen: bekijk de combinatie die mijn clubgenoot Piet Bouma tegen N.Lugthart scoorde, zie blz. 28 van het bondsorgaan.
Wie er beter staat durf ik niet te zeggen. Wit lijkt op tijd te komen om de omsingeling over veld 19 met 30-24 onschadelijk te maken. Zwart heeft een overwicht op de rechtervleugel. Feit is wel dat indien de witte aanval "losbreekt" er prima winstkansen zijn. In hevige wederzijdse tijdnood lukte mij dit inderdaad met winst.

Sunday, February 11, 2007

Makrovitsj geveld door zesklapper!



Als invaller mee met Huizum 2 naar EDC.(Enschede) Huizum 2 in degradatie gevaar en EDC reeds veilig. Er kon/moest dus voluit gedamd worden. Aan bord één trof ik de sterke M.Makrovitsj, een Rus die geen woord Nederlands spreekt. De opening was scherp. Mijn tegenstander startte met 33-29 en mijn standaardreactie is dan meestal 17-22. Helaas koos Makrovitsj voor een wat uitgekauwde neven-variant in de Van Westerloo-opening. In 1997 heb ik in een correspondentie-partij ervaring opgedaan, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik me daar tijdens de partij niet bewust van was. In dit geval pakte dat met wat geluk goed uit. Ik koos mijn eigen weg en er ontstond iets nieuws.
Makrovitsj heeft in de diagram stand een betere stelling. Misschien is het voor rood analytisch nog remise, maar in de praktijk verkeer ik in levensgevaar. Ik besloot tegenover de Russische degelijkheid en kennis de westerse creativiteit in stelling te brengen. Per slot van rekening was me dat ook gelukt tegen Alla Kourojenko. Mijn laatste zet was dus 37.... 9-13. Positioneel kan de zet, maar er dreigt nu ook verrassend een meerslagwending. Mijn tegenstander zag het niet en speelde min of meer logisch 38. 49-43??. Hij wilde waarschijnlijk een eventuele aanval via de verzwakte witte lange vleugel extra beschermen.
Maar als een donderslag bij heldere hemel kwam nu een vernietigende zesklapper. De ongetwijfeld schaarse lezer van dit epistel mag het nu zelf oplossen:zwart speelt en wint.
I.p.v. de gespeelde zet is 38. 34-29 beter. Een mogelijk vervolg: 1. ...12-17 39. 44-39 7-12 40. 49-44 22-27 41. 32x21 17x26 42. 16-11 26-31 43. 11-06 31-37 1-1?
2. ... 12-17 3. 49-43 7-12 4. 43-38 13-18 en ook nu is winst nog niet duidelijk. In ieder geval biedt de stelling een scala aan analyse mogelijkheden.

Friday, February 09, 2007

Marokko-Fès



In de vierde koningsstad hebben we een rustdag gepland. Met zijn allen naar de medina en de soeks. Zelf ben ik niet zo'n liefhebber van steden, maar een halve dag moet kunnen. Alleen op de camping blijven is ook niet alles. Fietsonderhoud is er praktisch niet. Hier en daar een drup olie en dat is het. Omdat we aan de rand van de stad bivakkeren bestellen we taxi's die hier niet zo duur zijn. We kunnen natuurlijk het risico niet nemen om onze fietsen onbeheerd in't centrum te stallen. Er komen drie oude Mercedes diesels en comfortabel laten we ons naar het oude gedeelte van Fès transporteren. De Fransen zijn verantwoordelijk geweest voor het nieuwe gedeelte, maar de arabische wijk is uiteraard ons doel. We hebben een gids besteld om ons door de wirwar van nauwe steegjes in de soek te leiden. Je kunt ook een complete tour boeken met een rondrit om de stad inbegrepen, echter daar hebben we geen zin in. De gids spreekt redelijk Engels en doet zijn best. Zo krijgen we uitleg bij de oude moskee en de universiteit. Fès is al honderden jaren een handelscentrum van belang, maar ook de geest en het intellect werden hier niet vergeten. Nog steeds zijn er enkele duizenden kostbare boeken aanwezig in de universiteitsbibliotheek. Het spreekt bijna vanzelf dat de heilige teksten van de koran hier een grote rol spelen.
We bezichtigen o.a. de leerlooierij. We krijgen een sterk riekend takje munt aangereikt. Het schijnt dat de geur niet te harden is. Ik weiger beleefd. Vroeger een tijdje in een visafslag gewerkt, vandaar. Het valt me overigens mee. We staan op een balkonterras dat een lederwinkel flankeert en hebben een fraai uitzicht op het Middeleeuwse tafereel . Jonge mannen manipuleren huiden in ronde bakken gevuld met diverse kleurstoffen. Zie foto 1. Het schijnt voor Marokkaanse begrippen goed te verdienen:zo'n 10 euro per dag. Geen wonder dat men bereid is dit werk te doen. Het komt op ons over als regelrechte slavenarbeid: smerig en ongezond door de stank en de chemisch(?) kleurstoffen die ze gebruiken. In het winkeltje kun je de eindprodukten bezichtigen en eventueel aanschaffen. Het valt me op dat de verkopers hier niet extreem opdringerig zijn.
De gids roept en we moeten verder. Hij heeft nog enkele adresjes voor ons in petto. We worden een groot huis ingepraat zogenaamd voor een theeceremonie. De ceremonie klopt wel maar als toegift moeten we ons een verkooppraatje laten welgevallen verzorgd door een Duits sprekende Marokkaan.Zo krijgen we het verschil uitgelegd tussen een Berber- en een Arabisch tapijt. Heeft te maken met de afwerking. Tientallen tapijten worden door zijn assistent uitgespreid. We voelen ons bezwaard door zoveel "gastvrijheid"maar een duur tapijt kopen? Toch heeft de man succes. Eén van de fietsers is gecharmeerd van een "Arabier". En ik moet eerlijk bekennen dat het inderdaad een prachtig tapijt is. Na enig onderhandelen verruild het kleed van eigenaar. De trotse beziter hoeft het niet mee te nemen: het zal verscheept worden.
Later blijkt inderdaad dat de transactie correct afgehandeld is.
We laten ons weer aan de hand nemen door onze gids. Weer worden we een winkel ingeleid.Nu onder het mom van uitleg over allerlei kruiden als probaat middel tegen een keur van ziektes.
We moeten plaats nemen en de "apotheker", gekleed in witte lange jas, laat ons de diverse producten zien. Een aantal van ons zijn het zat en vertrekken vroegtijdig. De man doet nog meer zijn best en prikkelt onze neuzen met de heerlijkste geurstoffen. Na afloop is desondanks niemand bereid iets te kopen. Uit beleefdheid besluit ik dan maar wat ambergeurstof aan te schaffen, dat in kleine blokjes in vetvrij papier aangeboden wordt. Ik wijs het aan en terwijl de anderen de winkel verlaten, weet de gladde man me een extra blok aan te smeren. Niet erg, het kost maar een paar centen. Als de op één na laatste van de groep de deur sluit en ik me daarbij wil aansluiten, zie ik vanuit mijn ooghoeken de man onder de tafel graaien. Er komt een strip met pillen boven water: viagra! Bijna beschaamd sla ik het aanbod af en verlaat haastig het pand. Steden: niets voor mij!

Wednesday, February 07, 2007

Marokko 19 en 20 sept.



19 september was het mijn beurt om een dagverslag te schrijven.Wie dat wil nalezen verwijs ik naar de site www.fietsenvooronderwijs.nl We trekken dus dieper het Rif-gebergte in. Voor het eerst maken we kennis met een "stenen gooiend" Marokkaantje, maar daarna hebben we eigenlijk nooit meer last gehad. Over het algemeen is de bevolking vriendelijk van aard. De eerste foto getuigt hiervan. We kamperen in een droge rivierbedding van een zijtak van Oued -rivier-Ouerrha, vlak achter een boerderijtje. Het hele gezin komt natuurlijk even buurten en kijkt vriendelijk toe hoe wij ons kamp opzetten.
Op de voorgrond staat mijn fiets zonder tent, dat betekent dat we zojuist gearriveerd zijn en recupereren. Het schijnt goed te zijn voor je lichaam om na een inspannende rit even te ontspannen en veel te drinken. Meestal was er cola en limonade in overvloed. Samen met pinda's en chips een moment om tot jezelf te komen. Daarna begint het kampleven. Tent opzetten, inrichten en wassen. Hier moet dat met een teiltje water, wat zeep en een washandje. Dit is één van de weinige plekken waar een druilerig regentje valt en we later een tentzeil tussen de trucks moeten aanbrengen.
Foto twee geeft een indruk van het landschap op weg naar de oude stad Fèz.Op de voorgrond staan olijfbomen die van groot economisch belang zijn. De heuvels in de verte zijn ook begroeid met bomen. Ik weet niet zeker of het ook olijven zijn, maar ze staan netjes in rijen, dus aangeplant. Dat betekent dat het gebied ooit bebost geweest moet zijn.De natuur laat een plek met voldoende regenval niet ongemoeid. Na de kaalslag probeert men óf iets van de oude situatie te herstellen óf het is een plantage. Let ook op de erosiegeulen die duiden op kaalslag.
Deze dag bereiken we Féz. We worden opgewacht door agenten!? Natuurlijk zijn ze vriendelijk. Opdracht van de koning. Toeristen moeten vriendelijk bejegend worden. Kan niet anders. Ik vraag mij overigens wel af of dit spontaan gebeurt.In ieder geval worden we in sneltreinvaart door de stad geloodst en vlakbij een modern stadion nemen ze -nog steeds- vriendelijk lachend afscheid van ons. Zelfs een kleine attentie wordt afgeslagen.

Tuesday, February 06, 2007

Marokko 17 en 18 september.



Twee foto's. De eerste is genomen op 18 september. We zijn onderweg van de badplaats Midelt naar Chefchaoeen. Zeker weet ik het niet meer, maar misschien is het mijn (onze) laatste blik op Europa. In mijn aantekeningen ben ik niet zo optimistisch over de omgeving. We passeren sterk vervuilde riviertjes en tijdens de lunch-stop ontdekken we dat de picnicplaats dusdanig vervuild is, dat het wel een vuilnisbelt lijkt. Overal ligt in het coniferenbos plastic en verpakkingsmateriaal. In een laagte is de hoeveelheid rommel bijna een halve meter dik. Gelukkig wordt het later op de dag beter als we dieper in het Rif-gebergte doordringen. Hier is een rivier met weliswaar weinig water, maar het is in ieder geval schoon. Berber vrouwen doen er hun was en dat is dus een goed teken. Overigens had ik voortdurend het idee dat er in Marokko een ecologische ramp heeft plaatsgevonden. Nooit zagen we groot wild en het leek zelfs wel dat de vogels extra schuw waren. Vooral in het Atlas-gebergte meestal kale hellingen(boomkap?) en kuddes schapen en geiten die nauwelijks voedsel konden vinden op de schrale droge grond. Auto's rijden nog massaal rond zonder katalysator.Tot overmaat van ramp zijn het ook nog Mercedes-diesels die zware dieselrookwolken uitspuwen; geen pretje voor de gemiddelde fietser die (geen fietspaden)maar beter even zijn adem kan inhouden als zo'n kreng passeert. Valt niet altijd mee als je net in een beklimming zit. Juist dan is uiteraard de overlast het grootst. Nog een laatste opmerking over met milieu en dan hou ik erover op: wij dumpen op grote schaal onze afdankertjes in Afrika en zijn indirect mede verantwoordelijk.(!?)

Friday, February 02, 2007

Dammen Bart Visser-J.van Dijk


Ureterp-Huizum .Woensdag 31-01-2007 hoofdklasse PFDB. Zie partijfragment diagram.
Mijn tegenstander is er in geslaagd om schijfwinst te consolideren, maar wit heeft voldoende compensatie lijkt het. Het volgende speelde zich af in de tijdnoodfase. Van Dijk -vlaggetje op vallen- slaat verrassend toe na: 1. 1. 20-15? Natuurlijk overwoog ik ook 42-37 maar ik wilde de zaak forceren. We hadden nog acht zetten te gaan. Echter...32-37 Toch! 2. 41x32* 36-41 3. 47x36 3-9 4. 14x3 11-16 5.3x21 16x47 en wit staat verloren. Ik probeerde nog 6. 24-19 13x24 7. 29x20 47x29 8. 20-14 29-23 etc. maar i.p.v. de vlag viel de klok en Van Dijk had de zetten en de winst op zak.
Aanvankelijk meende ik hier gewonnen te staan. Dit valt tegen. TRUUS denkt er in ieder geval heel anders over. Dus bijvoorbeeld:
2. 1. 42-37 22-28 2. 33x22 17x28 3. 49-43 11-16 4. 20-15 16-21 5. 24-20 (14-10?)6.43-39 32-38 7. 47-42! 38x47* 8. 14-10 47x24 9. 20x29 36x47 10. 10-5 47x20 11. 5x16 en het ziet er alsnog naar uit dat wit verliest.
3. 1. 24-19 13x15 2. 14-10 11-16 3. 10-5 15-20 4. 5x37 22-28 5. 37x21 16x27 ziet er goed uit voor wit. Moet nader geanalyseerd worden.
4. 1. 42-38 32x43 2. 49x38 22-28 3. 33x22 17x28 en zwart ontsnapt hoewel ook deze stelling nog onduidelijk is na de twee om twee terug. Wit lijkt beter te staan. Al met al een inhoudrijk standje. Jammer dat zoiets in een banale tijdnoodfase beslist wordt.