De rit naar Morogulo werd onderbroken door een tocht over een baai met twee dhows. De truck moest uiteraard het hele stuk omrijden, maar wij gingen dwarsover en konden aan de overkant onze benen strekken op het terras van een mooi restaurant, waarvan de tuin opviel door de exotische planten die in de tuin groeiden. Het water in de baai was ondiep en glashelder, waardoor je grote velden zeegras op de bodem kon zien staan. Vrouwen vingen visjes met een spies en je het idee kreeg dat hier in eeuwen niets veranderd was.
De camping van Morogulo is perfect, maar bezaaid met palmbomen. Het is onverstandig om onder zo'n boom je tentje op te zetten, want cocosnoten komen hard aan en kunnen zelfs dodelijk zijn.
De camping heeft mooi aangelegde vijvers die stromend water hebben. De camping ligt namelijk achter hoge duinen die voor een constante wateraanvoer zorgen.
Natuurlijk kon ik het niet laten en moest er gevist worden. Was in een grijs verleden een grote hobby van mij, dus met Jakes erop uit. In een rubberboot de ruwe zee op en met vier hengels "big-game" vissen. Viel dik tegen. Niets gevangen. We hadden beter met een hengeltje op één plek wat kunnen proberen. 's Avonds bleek de vangst van de lokale bevolking aanzienlijk beter. De kreeft smaakte heerlijk. Douchen kon met warm water, maar dan moest je wat parafine kopen en die aansteken onder de waterleiding. Het werkte uitstekend.
