Zetje verrast oude correspondentie vriend.

Diagramstand deed zich voor in de wedstrijd Almelo-Huizum 2. Mijn tegenstander is Anton Jurg met wie ik in een al weer mistig verleden diverse correspondentiepartijen uitwisselde. Niet per email, maar nog ouderwets met een briefkaartje. Wie toen de sterkste was weet ik niet meer, maar in ieder geval is Anton in de ruige wedstrijdpraktijk op papier beduidend sterker dan ondergetekende. Ik besloot me dan ook niet al te druk te maken toen ik geconfronteerd werd met 1. 33-28 i.p.v. 32-28, waarop wel degelijk 1...16-21 gevolgd zou zijn. Na 1.17-22 etc. werd ik middels een halve hek in de tang genomen. Een opsluiting, die mits uiteraard goed tegengespeeld niet persé levensbedreigend hoeft te zijn. De diagramstand werd op de 35e zet bewust naar toegewerkt. Ik herinnerde mij de combinatie van één van mijn partijen die ik speelde op een eendagstournooi(waarschijnlijk in Grouw) tegen Roel Bergsma, die deze zet in zijn stelling vlocht en waar ik toen wel of niet intrapte. Op dit punt laat mijn geheugen mij helaas in de steek. Jurg wilde zijn vermeende voordeel niet prijsgeven en speelde niets vermoedend 37. 43-39?, waarop ..24-29 38. 34x21 11-17!39. 27x9 17x46 40. 9-3 4-9! 41. 3x14 46x10 volgde. Na het logische 39-34 besloot ik uit respect mijn oude vriend niet langer te plagen en bood remise aan. Na een lichte aarzeling werd mijn aanbod terecht geaccepteerd.
Inmiddels ben ik bij ontstentenis van mijn geavanceerde dambase(crash harde schijf) op zoek gegaan in mijn uitdijend papieren archief en vond (vrij vlot ook nog!Is die laptop eigenlijk wel nodig?) de partij R.Bergsma (Terhorne)B.T. Visser (Veenwouden) Toernooi Huizum, derde ronde 24-11-1979. Al weer 30 jaar geleden! Men zegt wel eens dat de ouder wordende mens gemakkelijker zaken uit het verleden kan oproepen dan nieuwe informatie opslaan en reproduceren. Is dit hier een voorbeeld van? Ik moet het bekende boek(al een keer gelezen en in mijn bezit) van collega dammer Douwe Draaisma er nog maar eens op na slaan, misschien dat die een hoofdstuk heeft gewijd aan dit fenomeen.Genoeg afgedwaald nu, terug naar de oude meester. Zie diagram 2.

De lepe Bergsma speelde hier op de 27e zet 36-31, ongetijfeld met de bedoeling om na bijvoorbeeld 6-11 28. 37-32 en 40-34 te spelen, waarbij het natuurlijk ook nog maar de vraag is of deze dure dam hier wèl winnend is. Ik liet het me niet bewijzen en speelde 21-27 met later een klinkende overwinning als beloning.